Je spreekt van een vertraagde spraakontwikkeling als de spraak duidelijk achterblijft bij leeftijdsgenootjes. Sommige kinderen spreken klanken nog niet goed uit, hierdoor kunnen zij zichzelf niet goed duidelijk maken. Zij kunnen hier zelf last van hebben (denk aan opstandig worden, driftig zijn of in zichzelf gekeerd) of de omgeving kan hier hinder van ondervinden, doordat zij het kind niet goed begrijpen.

Verbale ontwikkelingsdyspraxie is een spraakstoornis die te maken heeft met de beweging van de mond: die wil dan niet op de juiste manier bewegen. Je kind vindt het dan lastig om de bewegingen die nodig zijn voor het spreken onder controle te krijgen. Wij bekijken de spraak- en mondmotoriek van je kind en leren je kind de spraakbewegingen beter aan te sturen.

Er is sprake van een nasaliteitsstoornis of neusspraak wanneer de klank (resonantie) van de spraak afwijkend is: de spraak klinkt te veel of juist te weinig door de neus. Tijdens het spreken worden de meeste klanken door de mond gevormd. Het zachte gehemelte trekt op en daardoor wordt de mondholte aan de achterzijde afgesloten. Zo ontsnapt er geen lucht door de neus. Alleen bij de klanken /m/, /n/ en /ng/ wordt deze afsluiting niet gemaakt, zodat deze klanken door de neus klinken. De diagnose wordt door de KNO-arts gesteld, de logopedist voert de behandeling uit.

Stotteren is een spraakstoornis waarbij het vloeiende verloop van de spraakbeweging gestoord is. Klanken of lettergrepen worden herhaald of verlengd. Soms worden ze er met veel spanning uit geperst. Daarnaast kunnen bij het stotteren begeleidende symptomen voorkomen. Voorbeelden zijn meebewegingen in het gezicht en van lichaamsdelen, verstoring van de adem, transpireren en spanning. Naast deze zichtbare en hoorbare symptomen zijn er ook verborgen symptomen. Vermijden van situaties, bepaalde woorden of klanken omzeilen, gebrek aan zelfvertrouwen en angst om te spreken. Stotteren kan de communicatie ernstig verstoren. Een aantal van onze logopedisten zijn opgeleid tot stottertherapeut. Klik hier voor meer informatie: specialisaties/stotteren

Op latere leeftijd kan er een verminderde verstaanbaarheid ontstaan. Dit kan bijvoorbeeld komen door door een verminderde werking van de spieren die je nodig hebt bij de ademhaling, de stem en de klankvorming. Dit heet dysarthrie en wordt veroorzaakt door een beschadiging van het zenuwstelsel. Een dysartrie kan bijvoorbeeld ontstaan na een beroerte of bij een ziekte zoals Parkinson, ALS of MS.